Overzicht overige producties
L'Ivrogne Corrigé
Opera Zuid & PO Paris
Schatten uit de Opéra-comique
In dit spektakel is alles buiten proportie: de personages zijn alcolisten, vreetzakken en dikbuiken, à la ‘Botero’. De vrouwen rennen opgewondern heen en weer en slaan volledig door in hun vergeefse pogingen de situatie te beheersen. Bij alle drukte om hen heen blijven de mannen doodsloom, futloos en niet voorruit te branden. Het is een oorlog der seksen van een goedmoedige buitensporigheid, waarin zelfs Lucifer zijn partijtje meeblaast...
​
Dit werk van Gluck is met recht een 'musical comedy' te noemen, de eerste in zijn soort!. Niets is er serieus, noch het droevig lot van Colette, noch de verlossing van Mathurin. Zelfs de duivel in eigen persoon niet! Met zijn verassingen, stuiterende effecten en zijn theatrale momenten die elkaar in duivels tempo opvolgen staat dit stuk in de grote traditie van de middeleeuwse kluchten en is aan de andere kant door en door modern als directe voorganger van onze musicals en het hedendaagse amusement.
Le nozze di figaro
Mozart in kameroperaformaat
Le Nozze di Figaro (1786) is één van Mozarts beroemdste opera's. Samen met Così fan tutte en Don Giovanni behoort deze opera tot de "grote Italiaanse drie" van Mozart. Met al zijn intriges, persoonsverwisselingen, verkleedpartijen en soms niet helemaal plausibele verwikkelingen is Le Nozze di Figaro een opera buffa (komische opera) bij uitstek. De muziek klinkt fris en vaak uitbundig. Toch schemert hier ook een andere laag doorheen, die voorbij gaat aan de komische opera en een kijkje geeft op de tragisch falende mens.
Les Noces de Jeannette &
Une Demoiselle en Loterie
Schatten uit de Opéra-comique
Recensies
Beide opéras-comiques van Offenbach en Massé hebben als thema de uiteenlopende wijze waarop vrouwen een man kunnen veroveren en naar hun hand zetten. In Les Noces de Jeannette van Victor Massé weet een jonge slimme boering de man haar keuze, verstokt vrijgezel als hij is, alsnog te strikken.
Une Demoiselle en Loterie van Jaques Offenbach speelt zich af in Parijs. Aspasie is door haar suikertante ten gunste van een neef onterfd toen naar de hoofdstad verhuisde om 'actrice; te worden...in een circus. Berooid als ze nu is, beslist ze uiteindelijk een goede partij te vinden. Met haar medeplichtige Démeloir zet ze een loterij op waarvan zij zelf de hoofdprijs is; uiteindelijk zal ze zelf ook in meer dan een opzicht de winnaar blijken.
In de negentiende eeuw was trouwen voor vrouwen de enige weg naar zelfstandigheid en naar vrijheid.. mits ze de baas in huis konden zijn. Offenbach en Massé zetten twee krachtige vrouwen neer die sterker dan de heren blijken; een geliefd thema in opera en operette. ​
"Misschien dat je deze avond opéra-comique wel kunt vergelijken met een pocketboekje dat je in één ruk uitleest". "Een bruisend staaltje opéra-comique"
Opera Magazine ... lees verder
A Tempest
Recensies
''Het orkest, aangevoerd door Frédérique Chauvet sprankelt in Purcells muziek met zijn zielsmeltende harmonische wendingen en zijn telkens weer verrassend verspringende lijnen.''
De Volkskrant ... lees verder
Alonzo is een een schurk. In zijn honger naar macht vermoordde hij zijn broer Antonio en eigende zich diens troon toe. Ook stootte hij Prospera, de vorsting van een naburig rijk van haar troon en stuurde haar met twee jonge dochtertjes in een onbemande boot de zee op. Sindsdien regeert hij met een harde hand over beide landen.
​
Prospera zag kans de pasgeboren zoon van de vermoorde Antonio mee te smokkelen. Ze leed schipbreuk en spoelde aan op een onbewoond eiland waar ze haar dochters Miranda en Dorinda en ook haar pleegzoon Hippolito opvoedde.
Ons verhaal begint 15 jaar na Alonzo's schurkenstreken. Miranda en Dorinda zijn bijna volwassen. Prospera heeft magische kennis vergaard waarmee ze de luchtgeest Ariel aan haar weet te binden. Omdat zij in de sterren heeft gelezen dat Hippolito zal sterven als hij te vroeg met een jonge vrouw in contact komt, houdt zij hem al 15 jaar voor haar dochters verborgen.
Ma tante aurore
Schatten uit de Opéra-comique
De jonge Julie en Valsain willen trouwen, maar peettante Aurore - een oude vrijster die zich graag met verliezen in liefdesromans - verbiedt het haar nichtje. Met behulp van de bedienden beramen de twee minnaars een reeks avontuurlijke plannen om tante Aurore op andere gedachten te brengen. Daarbij gaan zij ontvoering, een poging tot moord, een geheime trouwerij, spookverschijningen en andere hilarische toestanden niet uit de weg.
Recensies
"De lolbroekerij van Boieldeus vestzak-operaatje wordt in deze vormgeving nergens oubollig - wat nog wordt onderstreept door de geestige boventiteling, die zo inventief rijmt dat je bijna zou wensen dat de voorstelling in onze eigen moedertaal gezongen werd".
Volkskrant ... lees verder
''Dirigente en dwarsfluitiste Frédérique Chauvet bracht de oorspronkelijke orkestpartituur terug tot slechts zes instrumenten, waardoor elke melodielijn duidelijk hoorbaar is. De muziek van Boieldieu markeert de overgang tussen het klassieke ideaal van Mozart en de romantiek - en beide komen in deze 'uitgeklede' versie tot leven. Niets wordt bedolven onder een deken van violen, terwijl Chauvet aantoont dat je met zes instrumenten uitstekend fraaie climaxen kunt opbouwen.''
8Weekly.nl ... lees verder
Fairy Queen
Een midzomernachtdroom
Hermia moet van haar vader met Demetrius trouwen, terwijl ze verliefd is op Lysander. Als ze niet kiest wordt ze gestraft volgens de wet van Athene; de dood of levenslange verbanning. Samen met Lysander vlucht Hermia het magische bos in waar Oberon en Titiana - koning en koningin van de feeën - de scepter zwaaien. Een spannend verhaal ontvouwt zich wanneer zowel Oberon als Demitrius op zoek gaan naar Hermia en Lysander. Aan de andere kant is daar Pyramus, die met zijn gezelschap een toneelstuk voor het hof moet opvoeren, en zorgt voor hilarische taferelen.
​
Recensies
"Chauvet houdt niet van het autoritaire optreden van veel mannelijke collega's. Je moet veeleisend zijn, vindt ze, en vriendelijk tegelijkertijd".
Algemeen Dagblad ... lees verder
''een zinnenbenevelende maar ook dolkomische collage van muziek en theater met een vette knipoog naar de wereld van musical en popmuziek".
Haagsche Courant ... lees verder
"In de regie van David Prins wordt de kinderlijke onschuld van dit eeuwenoud vermaak terecht intact gelaten. En na een bijna eindeloze happy ending van epilogen, naspelen en uitzwaaitoegiften, kun je niet anders dan de zaal met een glimlach verlaten".
Haarlems Dagblad ... lees verder
[...] ontpopte als een vrolijke speelse en dynamische bewerking. [...] Mocht het toneelbeeld kaal blijven en de kostumering hedendaags, wat er gebeurde was, om het clichématig te zeggen, jong en dynamisch. Dat alles gelukkig wel op de goede manier".
Nieuwsblad van het Noorden ... lees verder
Tromb'al-ca-zar & Le Violoneux
Schatten uit de Opéra-comique
Tromb'al-ca-zar
Offenbach hield ervan om met zijn karikaturen het publiek van Bouffes Parisiens te vermaken. Dit geldt onder meer voor Tromb'al-ca-zar welke als literaire satire de spot drijft met het hoogdravende historisch-dramatische taalgebruik van de school van o.a. Victor Hugo en Alexandre Dumas. (kenmerkend voor het romantisch drama)
​
Le Violoneux, légende Bretonne
In Parijs van anno 1855 was Bretgagne erg populair onder de gegoede burgerij. Voor velen was deze streek een symbool van exotisme. Offenbach speelde in op deze trend en schreef hierover een legende genaamd à la Bretagne. Wellicht was deze 'legende' wel geïnspireerd op één van de vele legendes die in die streek zijn ontstaan en van generatie op generatie zijn overgedragen. Een typisch Bretons element in Le Violoneux is de diaboliek. (duivels)​
Het Purcell Trio
Purcell en Shakespeare's theatermuziek
Theatermuziek voor Shakespeare's toneelstukken
A Tempest en A Midsummernight's Dream uit het Shakespeare's Songbook van Ross Duffin, uit de Tempest muziek van het componistencollectief met John Banister, Thomas Morley, Matthew Locke, Pietro Reggio uit Purcell The Fairy Queen en The Tempest. Beroemde toneelstukken zoals A Midsummernight's Dream
en The Tempest werden in Purcell's tijdbewerkt voor semi-opera's.
Interessant is de vergelijking tussende toneelstukken van Shakespeare en de bewerkingen uit de tijd van Purcell. Vele componisten schreven muziek voor
Shakespeare's toneelstukken. Muziek was het middel bij uitstek om de theatrale sfeer te scheppen; andere middelen zoals decor en lichtwaren nog niet voorhanden.